Tümevarım
Tanıdık bir sokak ortası, tenhadan çokluğa.
Solda annemin dediği ev, bir kaza ve ölüm. Çocuğu arşa vardıran binek işte vakıa. Geçtim gittim, karşımda koca çarşı pazar, cürüm. Oyuncunun kurduğu tezgah boş, yok alıcılar. Aciz ve perişan, buymuş demek onunla gelen! Çaresizlik; gözünde çağlayan, durmadan akar. Geçtim gittim, çokluktan tenhaya doğru devingen. Yolda bir oyuncu daha, içtenlik yüzünde "ben". Ses! Dönüp bakınca, bıraktıklarım olmuş hasmım. Gerildi önüme o can; niye bu siper, neden! Tanıdım, edebten ebede değin tümevarım! devingen = süren, işleyen anlamında kullanılmıştır. cürüm=suç, kabahat anlamında kullanılmıştır ben= yüzde leke anlamında kullanılmıştır. Mesut Tütüncüler DENİZLİ 03.02.2020 |
nicelerine
selam ve saygılarımla