Aşk Merdiveni
Bu kaçıncı aşk
merdiveni, Her seferinde düşüp dizlerimi kanattığım, Gururum, isyan bayrakları asıp bağımsızlığını ilan ederken ruhumda, Kendimi unutup gecelerce sana ağladım, Kamaşan gözlerim ferini kaybedip sönerken hayatın tozlu yollarında, Çilekeş ömrümle kapanmayan yaralarıma kabuk bağladım, Bir umut çığlığıydı, dağları inletip kulak zarlarımı patlatan haykırışların, Solgun yüzümü günbatımına dönüp bulutların üzerine nefretini yazdığım, Veda senfonisini bestelerken tükenen kırık kalemim, Boğazıma düğümlenen ismini altın harflerle yüreğime kazımışım, Ve sonbahar, bereketini yitirip dökerken yapraklarını usulca huzur kokan toprağına, Başımı döndüren hüznünle yalnızlığın asilliğine sadık kalmışım.... |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Şairimi KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...