Terk Etmedi Sevdan Beni
Ey harabeye dönen
asil sevdam! Gözlerin yıkarken huzursuzluklarını üzerime, Bir asır geçti sensizlik eşlik etmedi gecelerime, Dökerken içimi elimden kayıp giden yıldızlara, Rüzgar huzurunu estiriyordu, Kırıntıları onaran Şairin yüreğine, Bulutlar içine kapanıp nefretini sererken gökyüzüne, Ay tüm güzelliğiyle gülüşünü nakşediyordu tenimin özlerine, Ekerken umutlarını sevda bahçeme, Yağmur damlacıklarıyla ıslanan ruhum gitgide eskiyip çaresizlik kimliğine bürünüyordu, Oysa terk etmedi sevdan beni.... (Değerli Üstadım Ahmed Arif’e ithafen) |