İSTANBUL KAZAN BEN KEPÇE
İstanbul kazan ben kepçe
elbet bir gün buluşacağız seninle belki ayrılacağımız yerde belki de sarılacağımız ama bu meçhul olsun be güzelim olsun sen sağ ben selamet az mı hayretler biriktirdim avuçlarımda az mı gayretler besledim dudak uçlarımda günüme gün ekledim çoğu zamanda tekledim ama umudumu hiç kaybetmedim sen beni istila ettin biliyor musun kolumu kanadımı bağladın senden giden bütün yolları tıkadın aklıma mı yanayım var mı ki bir yer sığınayım velhasıl inanılmaz bir haldeyim bir güneş tutuluyor yokluğunda tüm yıldızlar sürgün oluyor gecenin koynundan dilimdeki vaveylalar muamma benim gibi gülen benim gibi a hu zar eden benim gibi hüzünlenen benim gibi sevinen birisini bulabilirsin ama benim gibi yürekten seven birini bulamazsın istersen boşuna uğraş verme |
yalnızlığın bir vaveyla olduğu ve hüzün üşütürken iliklerinizi.
renkler.
coşku.
bitmeyen bir acı.
sürgün mevsim ve sür-git hazan.
sonsuz selam ve iyi dileklerimle