ENKAZIN ALTINDA
İnsanlar ölüyor
Feryatlar kopuyordu Toz duman içinde Çığlıklar yükseliyordu Dili var mıydı acının Tenin, gözyaşının Topraktan gelmedik mi Aynı dünyaya, aynı gökyüzü altında Yerle yeksan oldu dört duvarlar Çıktı arşa haykırışlar Enkazlar altında kaldı Küçük bir çocuğun umutları İnsanlar ağlıyordu Nasıl bir acıydı ki Yüreğimi dağlıyordu Ölüyordu insanlar Beton yığınları arasında kalmış Bir nefes, bir can Bir el bekler insanlar Tutunmak için hayatın dalından Sil gözünün yaşlarını Sil ki, yüreğim bölünmesin binlere Bir enkaz daha kaldıramaz yüreklerimiz İnsanlar ölüyordu Sessizce, nesefsizce... ***Müzeyyen Sabah*** |
Yüreğine kalemine sağlık
_________________________________Selamlar