Sanı
Bir araç, bir alet;
Ayaklı lanettim, Nasıl saklanırsa bir kusur, Öyle utandılar benden, Kabûl, Sevinçleri ben katlettim, Ne kadar yol katettiysem, O kadar yer kaybettim. Aynı kangrenli odadan, Aynı cümleleri sarfettim, Israrla kendi üzerimden, Aynaların arkasındaki dünyaya küfrettim, Aklıma kilit vurdum, İçinde çığlık kopan hücrelerden ibaret bir illetti, İçi hayâl, beklenti, umut dolu bir külfetti. Saflık işte! Sevebilirim, Tebessümü tadabilirim, Gülebilirim zannettim. |