günaydın guleah güzel ah yaktı fermanı kırdı bin yiğidi bir birine gül cemali uzun boylu ere idi ilk baharı onda gördü kışı gözyaşları ile son baharda mesut akşamdı dudu dilli kahve fincanı ağzı selvi boylu al yazmalı idi bir gülüşü var gök kuşağı kıskanırdı ahenkli saçları gül gibi narin güneş gibi saygılı idi huyu yağmur gibi asildi deliydi biraz korkmazdı cesurdu ileri ileri giderdi hep tek başına mertti ve birazda nazlı güzel hep içtendi ve elleri bir çiçeği uyandırıyordu aynı çocuk gülüşleri vardı yanaklarında al elma yanığı gözlerinde ise bir orman gizli idi güzel beyaz gül idi |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar