BÜLBÜLÜN ÖLÜMÜBir şemsiye altında Yağmuru dinliyordun ! Bulutlar gözlerine, Kalbine ağıyordu ! Öyle giderken dalgın, Dönüp yerden aldığın, O çilekeş yaralı Bir şehirli bülbüldü Ve ellerinde öldü... Kapattın şemsiyeni; Es geçtin son treni; Sevgi, öfke iç içe, Kimsesizdin o gece. Cadde âhını aldı; Kurt - kuş uykuya daldı; Rüzgâr gitti sessizce, Yağmur yüzünde kaldı... YUSUF BİLGE |