KARINCADAN HİSSEŞu bizim karınca kendini tek sanıyor İnsan varlığından habersiz çalı çırpı topluyor İnsansa dünyada sefasını sürüyor Acaba ona da kim bilir kimler gülüyor Şu bizim komşu oğlu karasevda yaşıyor Komşu kızın haberi yok başkasına nazlanıyor Ayarını kaçırınca fazla naz usandırıyor Şaşmaz kural işleyip gönül kaçanı kovalıyor Şu bizim çokbilmişler boyuna ahkâm kesiyor Gidip de gelmişler gibi ötelerle korkutuyor Bildiklerini süsleyip bilmediklerine tabu diyor O’nunla arama girip hasbıhalimi sorguluyor Şu bizim ben gibiler olan biteni seyreyliyor Kendilerine yaklaştıkça çevrelerine uzak kalıyor Gerçek sanılan düşlerden çıkmak için sebep arıyor Bulamayınca böylesine tuhaf şiirler yazıyor Bizim karınca vardı ya tanışmış insanoğluyla Şiir bu ya haşmetinden kalakalmış ortada Korkmuş önceleri sevmeyi bilememiş Sevdikçe de varlığını hep kalbinde hissetmiş ÖZDEN HORAN |
Ve keyiflerle okudum.
Kutlarım şairi ve emeğini..