Utandık Hasan
Çoktan unutmuştuk merhameti biz
Sen hatırlattın da utandık Hasan. İnsanlığın düştü tam ortamıza Makamımız çöktü, atandık Hasan. Kimimiz beğenmez villayı, katı. Kimimiz altından yaparız yatı. Kimimiz bulamaz bir kışlık botu Affeyle biz seni yok sandık Hasan. Kendini gizleyip o sokaklarda, Tokadın patladı dün şakaklarda. Kaldığın kaldırım ya da parklarda Gayesiz, sorumsuz dolandık Hasan. İçtenlik, yüzüne vurmuş gibiydi, İnsanlık dersini vermiş gibiydi. Sıfatın sanki bir ermiş gibiydi Milletçe biz sana inandık Hasan. Bilmem ki ne ara düştük bu hale? İşimiz desise yani hep hile Görünce sen gibi birini böyle Yutkunduk, ağladık, tıkandık Hasan. Döndük yüzümüzü dünya malına, Merhamet ver Ya Rab Sen bu kuluna! Herkes davet eder kendi yoluna Kula kulluk ettik, kapandık Hasan. Böyle gider ise bu devran dönmez. Vurdumduymazlıkla acılar dinmez. Mal ile mülk ile haklar ödenmez İşte biz bu yüzden tükendik Hasan. 15.01.2020/Konya |