İnsanın tüm evrende kesin olarak değiştirebileceği tek bir şey vardır: kendisi. (Aldous Huxley)
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Çoban (14)
İbrahim Çelikli
5,0 / 4 kişi ·5 beğenme · 1 yorum · 731 okunma
 Çoban (14)
“-senin Şaban Emminin “yeğe şişek” gibi
bizim de bi “yeğe goyunumuz” olduydu “deli” benim de getdi-getdi zamannarım, o zaman deli ğoyun da goyun hani goş gibi, yaman emme illem “deli”dir! nerde bi nakıslık varısa nerde bi “goruma bekçisi” tığlayıp duruyosa sevmediğim namerd olasıca adamın birinin ekininin anından mı geçiyosam, yeğe! haylaz! o dakka, derağap“dur-mur” demeye ğalmaz bodoslamadan zıyana dalmışdır anında olamaz “deli goyun” dan başgası asla.. .. “kişle”sen, “heyle”sen “ı ıhh” sen ne dersen de! “bana mı(sı)n demezdi valla-billa ötekinner gibi “gerisin geri” sürüye deği(l) de dediğin gibi “nakısına” “burnunun do(ğ)rusuna yallah, dikile ğalır ziyanın ortasına “haylaz” deli ğoyun “pırıkır geder” ho yanna sen ona ğetsen, geri ğalan sürüyü ehmal gerek de(ye)cem buna da “ayrı çoban ilazım” demek öyle ya gari? valla bek zıddıma gederdi “haylaz, bildiğin “deli” .. bi ğün bu; gene depemin tasını atdırtdı gözümü yaşına bakmadım endirdim kımçıyı “yermin yememin”, “yermin yememin” elimin-erdiği yerde, neresine ğeli(r)se vurdum ondan sonura “deli” deyelek ba(ğı)rdım mı? “tun tun yiter” gederdi zavallı.. valla! “ağzı var dili yok, nayet Allahın bi mahlığı” sonuratdan sonuraya bek pişmen oldum emme ne fayda.. .. sanı(r)sın sinnenirdi eve ğeldik miydi bu benden ıralaşcan derkene var ya guzusunu bulamaz, sapıdır gederdi anasını bulamayan öteki ğuzuları ön ayaklarından dutar sallarsın da “do goyun”, “garağöz”, “çomak” deye anasını ünnedin miydi mi? hani? yanık yanık meleyelek ğeliler alıllar ya! bu! asla ve kat’a .. ağşam eneze ğuzuyu eliğinen galdırı “deli ğoyun, deli ğoyun” deye ça(ğı)rısın bu seğidelek ğeli(r) emme beş adım galalak duru(r)-bekler gözüyün içine içine bakar vazgeçer ona doğru eletsem zavallı gorkar, yes eder nakısına, ötelere gaçar ötekinner gibi altına da ataman yere ğorun zabını mezburen eneze ğuzu deben düş nece sonura “deli ğoyun”un sesine varır.. deli ğoyun neçeden sonura alır enezenin dizinin dermanı yetmez varsa da ı ıhh.. ememez.. eneze aj galır .. neyse bizim çocuklar fehmettti de “yanık guzu”yu eline alır bekleridi “deli ğoyun..” “deli ğoyun” deye ünnerler eneze ğuzu anasının peşinde dört döner emme deli ğoyun sovuk duru(r)du.. gatliken emdirmedi kendi guzusunu bi ğün bakdık eneze ğuzu ölmüş galmış çatlayo, ğuzusunun başından getmeyo gatli emme “geden getdi..” anası “çeler”di öldü emlik bi guzu varıdı gari bu yeni doğmuş, günsüz emliği deli ğoyunun ölen eneze ğuzunun derisini bu emlik ğuzuya keydirdik, gıçını yalatdık.. malatdık guzuya biciğini verdik emme ı ıhh.. bi türlü enmedi deli ğoyunun südü nelikler etdik.. neler neler yedirdik bobam bana “sen hurdan bi ğet” dedi çekdim getdim mardım gayfaya öte deli ğoyun neçe sonura “al”mış günsüzü aldı emme..? .. ondan sonura efe! ağşamları sürü taha öte yandan eve gelikene “Deli Ğoyun” elden önüş seğidelek eve ğeli bizim çocklar da “yanık”.. “emlik” i gollayınca o’nun “o” guzuya gelişi! hele yanık guzudahı o guyruk sallayışı Deli Ğoundahı o koklamaları gör bi yahay valla.. .. ertesi sene topal gasap gurbannık alıyomuş bizim Deli Ğoyunu verividik getdi o “emlik” guzu o “yanık eneze” guzu gayat gözel bi körpe toklu oldu bana ğalısa ötekinnerden fersah fersah eleri emme anasının adı ona meres galdı “Deli Ğuzu” taha “deli” demeden yanımda bitiviri neyye? an başını gollarkana ekinerin içinden yolduğum cığcıklarınan gatır düğmeleriynen, acımıklarınan hu elleriminen beslerdim onu ondan ötürü bek ele ğeliridi, hiç ziyana sünmez, dayıma yanıbaşımdadır emme ben yayıl demeden yayılmaz, ye, iş demeden yemez, işmez ta öyle! ben de Allah var; olanı biteni, havadisleri ona annadırın yavıklıma deyemediklerimi ona derin, baya bildiğin yarennig ederin görsen kırk yıllık epap gibiydi sürüdehinner gibi yönü öte gedeyin de horada yayılayın dese el yayılır; o ağasını dinnerdi eve ğelidi gapıyı açık buldu muydu depemde beklerdi bi ğören ossa beni sapıtdı sanırdı.. Deli Ğuzu.., Deli Ğoç oldu! hemi de goşların hası.. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Çoban (14) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
İbrahim Çelikli
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 11.1.2020 13:09:10
Puan
: 20.0 / 4 kişi
Okunma Sayısı
: 731
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 5 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Kalemin ve yüreğin var olsun...
Gerçekten çok güzel bir eser sunmuşsunuz...
Beğenerek ve haz alarak okudum...
...................................................Saygı ve selamlar..