kırılmış ters kalptutma sakın elinde kalır duygunun hırpalanmış küçüklüğü erimiş kırılgan bir yürekte yürüme düşersin acır gözlerin kör bir deliye sor sözcüklerin yamalı gerçekliğini o zaman anlarsın gözlerin ıslak burukluğunda seni düşen her damla ismin bütünleşen harfleri idi bırak lütfen ve sana yalvarıyorum üzme hem seni hemde benim olayan küçük ve değersiz düşlerimi küçüldüm ben artık bir kar tanesinin yerde üşümesi gibi |