mavi kar yağdığı zamangelincik çiçeğinin al yapraklarına nedensiz gülümser yanak alı güneş gökyüzü ile durur sanki eflatun kelebek an gelir mavi döker sokaklar denizin dalgalarını boyar yosun tutmaz soğuk kestane közünde lapa lapa maviçikler doğar kaldırım yalnızlıklarında toprak örtmez sevginin uzaklığında bilirim iki demli hasret ince belli uzaklıkta gizli düşüyorlar ağır ağır tut hadi erimesin renkler yüreğinde ışıt sevgi duvarında çiz kırık kanatlarındaki özgürlük seslerini renkli kalın kazaklarına sür eski dolabın karanlığında rengi solmuş boyası sönük kapıları kapat üşüme çık pencereden kuş gibi mavi mavi oyna hadi |
Yağsın.