‘’Ortalıkta bir yalnızlık
Birisi kaybolmuş kadar.’’
(F. H. Dağlarca)

Bir uğultu adeta devingen dağların eşkâli:
Sanrılarda saklı mevsim ve şehir:
Uyutulmuşluğun da efkârı çökerken için için.
Hacizli düşler,
Meltemin serenadı dillenen:
Düş pazarında uçuşan bulutlar
Sitemli mizaçların devasa yankısı
Büyüdükçe gözümde aşk ve izdiham
Büyüttükçe içimdeki çocuktan arda kalan duaları…

Sözlendiğim şafak ve mahremiyet:
Kıyama duran bir ritüel
Ezkaza mevsimin ayağına basıp da infilak eden
Acılı yanardağın eteklerinde uhrevi boyutsuzluk
Azığa alınan ömürden kalan bakiye
İstimlak edilen bir nesirde saklı nice niyaz
Ufkun uğuru
Nazar değip de çatlayan boncuk
Ölümle sözleşen mizaç
Şimdi şimdi kırmalı kalemin ucunu
Gerdan kıvıran her imgeden uzaklaşıp
Adam akıllı satmalı rüyalardaki boşluğu.

İçli şarkılardan firar eden nakaratı da m/imlemeli
Safiyet yüklü varlığın nasıl ki yok ucu bucağı
Harf ihlali yapan bir şiirden alıp da hıncını
Sezilerin bakiyesine kurulan alımlı bir şefkat ile
Sevmeli inadına daha çok daha çok
Balyalarca ömrü dezenfekte edip
Uymadan düzene
Uyumadan geceleri
Uyumsuz şiirlere basıp da kalıbını
Top tüfek kuşanmalı
Bazen seken kurşunla
Bazen dokunulmazlığın coşkusunda
Hangi kör noktaysa
Görülmezliğin de mizacına binaen
Ördüğümüz yalanlardan firar edip şiir şiir…

Atan yüreklerde kutsanan güzellikleri
İhbar edip de evrene
Aşka kıymet biçen efkârı sonlandırmadan
Özlemi katık edip ömre…
Lanetin bitiminde;
Sevdanın izinde
Büyüdükçe kıyamet alametleri
Latif yüreğin hezeyanına uzanıp sere serpe…

Umduğunu değil bulduğuna inat
Daha çok umut edip
Son vedalar durağında
Hacizli düşler meclisinden firar eden hangi yürekse
Basıp da damarına aşkın
Laneti, kötüyü ve öfkeyi sonlandıran mizacın
Eşliğinde…

Bir edimden doğup yarını küreyen
Bir eziyet olsa bile aczi yet
Aşkın mintanına gizlenmeli
Beyhude olsa bile rüzgârın savurduğu;
Avunmalı daha çok sevip de azığa almışken dünü
Mihrabın eşliğinde
Kayrasında mevsimin sevi yüklü mizaçlar şehrinde
Bir iskarpin olsa bile aşkın handikabı
Ölümlü bir serenat dillenen
Şiir kadar sıra dışı bir hüviyetle
Coşkunun taşan haznesinde varsıl bir nota kadar
Çaresizliğin gölgesine serili
Ömrün eteklerinde doğan bir şarkının nezdinde
Çekip de içine içli sesinde sevginin
Kifayetsizliğin mizacında körelen bir umut addedilse bile
Yazılan her şiir ve içine düşülesi aşk.