REÇETESİZ
Saat geceyi karanlıktan geçiyor
Ay ışığı saklanırken bir bulut arkasına Sigaram tütsü dumanı seyrinde Ulu orta serpilmişti yıldızlar gökyüzüne Ellerimle sökmek istiyordum Gökyüzünden ay ışığını sineme Bir geçmişim var geçmişimde Senin içinden geçemediğin Öldürmek istemiyorum ölümsüzlüğünü Keskin öksürük sarmıştı dudaklarımı Egzosu yırtık yorgun bir araba gibi Öksüğümde ciğerimi gittikçe hırpalıyor İnatla diri tutuyordum sensizliğimi Düşlerim paramparça bir vazo Çorak geçen mevsim misali Bütün yazdığım dizeler Bir kibrit alevi tutuşmasında İçten düşündüklerimi dıştan bedenimi yakıyor Gelmedi leylakarın kokusu burnuma Oturmadı sigara dumanımın yanına İşte yine kayboldu ay ve yıldızlar Çöktü iyice karanlıktan kasvetler Değişmek bilmeyen kirli gömleğim bedenimde Gitmek herkese kolay geceden sabaha Karanlığın mühürlü şeridinden geçmek zor bana Yükseklere sevdalandım gökyüzüne doymak için Kafesimde bütün kapılar üzerime kapalı Benim ki bir derdin devasızlığıdır reçetesiz |