İnsandım Sadece İnsanŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Insan mıyım halen , sorsan şimdi bana...
kaç kere kıyısından döndüm kimsesizliğin kaç kayıp şehrin sokaklarına adını verdi yalnızlığım yitik bir kahraman değildim ne de unutulmuş bir türkü insandım sadece insan olabildiğince kusurlu sırtımda kırılan kalemlerin geçmedi halen acısı mühürlenmiş dillerimin bitmedi ölümle sınavı bir intikam şarkısının buyüyorken dudaklarımda çığlığı kıyameti çağırıyordum sanki arttıkça yalnızlığım arsızlığı gittim gidecek bir yer bulabilmek için gittim herkesten duramadım soluk bile almadım can vermesin istedim dünyanın taşı toprağı sustum sığmayıp taşınca içimdeki cehennem tutamadım dağıldı eteklerimden kıyametin kanatsız kuşları ayıp değildim ki ben ne de utanılacak bir anı insandım sadece insan d’olabildiğince kahırlı |
kaç kere kıyısından döndüm kimsesizliğin
kaç kayıp şehrin sokaklarına adını verdi yalnızlığım
yitik bir kahraman değildim
ne de unutulmuş bir türkü
insandım
sadece insan
olabildiğince kusurlu
Güzel bir şiir okudum. Şairimi KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...