Gece rüzgârı
O da beni andı bir ara
kulak çınlamasıyla uyandım bir anının artıklarıyla denizde dönen bir gece fenerinin yalnızlığında Bakışların yakamozlarda dolanıyordu ve tek başınaydı ıssızlık kim bilir hangi saatin buçuğunda kendi gölgesinde uyuklayan güzün kuruttuğu bir yaprağın uçuşuyla kaldım Terli ve sakallı uyandı güneş yine sabaha… |
Saygımla