6
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
1972
Okunma
Ansızın gölgen eridi üzerimden..
_ acımaklı çığlık
çınlar korku salınan kargınmış benliklerde
kan renginde düşleri
güpegündüz karabasan çıkarır mı uçmağa
tüm bedeni okşayan bir ritüelle
bu zor anlardan kurtar beni kam
_ korku isterken
teşyi eden sokak sokak omuzlar
eğer açarsa ağzını gök gürültüsü
fırtınalı günlerin ardından gelen şimşekler
ve en zoru beklemek ormanında son gecesi
anılar geri çekilen ufukta kaybolurken
_ saygı zamanı
taşlar soğur anılarda geri dönmesin diye ruh
artık yüreğin dibinde erir güne gelen ay
ve alevler alacakaranlıktan yeryüzüne uzanır
davulun manyak kılıkta valsinde
hüzünlü saatler yitip gider karanlık sularda
_ uzak bir yerlerde
gece kuşunun uzun çığlıkları
Gönül kırgınlıkları asılı kalır yapayalnız bir Selvi’de ve güpegündüz gözüken gecede,
başlar önde; yıkanır Ata, yükten yağrılanmış ayaklarla uzanıp yatarken serkeş.
"Serkeş: Dik başlı, kafa tutan, başkaldıran."