Kara Zindanlar
Boyanmış sabahki göğün mavi çehresi
Zindan duvarları misali bir karaya Çaresiz yıldızların olabilse bir çaresi Gözlerinin ışığı değer mi kara zindanlara? Dört duvar örülü kara zindanda Ağırlaşmış bir moloz yığını yüreğim Çökün üstüme çökün gölgenizin altında Aşılmaz karanlığınız içinde eriyeyim Son bir ışık ne zaman değmiş duvarlara Karanlık sanki ceset gibi yığılmış kalmış Gölgesi kendinden eski bu duvarlarda Işığın adını bilen bir tek siyah kalmış. Yerin dibindeki şu kara zindanlarda Gece mi gündüz mü hiç anlaşılmaz İfade de etmez zaten pek bir mânâ, Geceden gündüze bir yol aşılmaz! Ruhun dibindeki kara zindanlarda Gündüzler gece, geceler gündüzdür ! Kurtuluşa aşılacak son bir yolsa Şu daracık oyuktan yansıyan ölümdür... |
Son bir ışık ne zaman değmiş duvarlara
Karanlık sanki ceset gibi yığılmış kalmış
Gölgesi kendinden eski bu duvarlarda
Işığın adını bilen bir tek siyah kalmış.
Güzel bir şiir okudum. Şairimi KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...