Yorgunumkeşkelerle umarımlar arasındayım anlamlarımın dibi delik bakışlarımın keyfi kaçık öyle çok yoruldum ki seni beklerken üzgünüm tutamadım kapandı senin için açık tutmaya çalıştığım yollarım vazgeçtim ama denemedim mi sanıyorsun ufacık bir umutla yaşamayı ne zaman biraz derman yüklendiysem sırtıma yangın oldu tüm kavuşmalar bir tabut gibi girdi koynuma yalnızlığım çok üzgünüm inan ölümüne üzgün artık ne avunabiliyorum yalanlarla ne de beni avutacak sözlerin kaldı kulaklarımda hasretine yenilip de ne zaman düştüysem yollarına bir karabasan gibi üşüştü başima tüm bilinmezlerin yorgunum artık anla beni hem de ölümüne yorgunum bir tebessüm özlemiyle can verirken dudaklarım başka bir hayatta yeniden doğsam bile geçmez bende ki yorgunluğun |
yorgunum artık anla beni
hem de ölümüne yorgunum
bir tebessüm özlemiyle can verirken dudaklarım
başka bir hayatta yeniden doğsam bile
geçmez bende ki yorgunluğun
Güzel bir şiir okudum. Şairimi KUTLUYORUM...