Günler koyduk üstüne
Haftalar yıllar
Zamanı saniye saniye koyduk boşluğa
Harcadıkça acıyan kalbime sorsam utanırdı çoktan
Aklım ve düşüncelerim her gün bir utkuda
Sabrı biz sonuna kadar yendik aslında
İnanmaz kalbim belki ama çok dayandık biz bu acılara
Belki duymaz kulağım ama çok söylendim ayakta dur diye bakışlarıma
Omuzlarıma
En çokta gururuma çok tembihledim ben
Yarın ana olacaksın sen dedim
Yuva olacaksın
Sabrı öğrenmezsen öğretirler bekledikçe isyan dedirtmeyi
Sen sen olacaksın
Olduğun gibi görüneceksin
Sen bir kadınsın
Acıyacak belki tenin kıyacaklar belki
Bir keski olmadan kıyarlar bilemezsin
Hangisi önce hesaplamıştı ki

Sen güçlü olmazsan çocukların boynu bükük gezer
Sen konuşmadıkça kimse hecelemeyi öğrenemez
Sen olmadıkça herkes yarım kalacaktır
Dünya sensiz adaletsiz olur be kadın
Bir elmayı beş çocuğa bölüştüremez
Öğretmenide sensin doktoruda avukatıda sensin bu dünyanın

Bil değerini yüzünün güzelliğini
Kimselere yedirtme yaşama sevincini doya doya gül
Sonra öldürüyorlar çünkü
Bir zamanlar en sevdiklerini
Toprağa bırakmaya alışmışlar
Dünya kötü, pis her şey
Her katilin dokunduğu bu yeryüzü katman katman kan kusuyor
İğrençlik güdüyor adım adım her ülkede
Kin ve dava almış başını gidiyor kıyamete
Sen dinleme
Mesela sert ol çokta yufka yüreğe bakmıyor kimse
Akşam baban gelince ona söylerim seni deme!
Kocam kızarsa deme!
Kayınbabam sorar deme!
Kaynından sanane!

Sordular mı sana dışarı çıkarken kadın?
Sordular mı alacaklarını vereceklerini?
Sordular mı sana mutlu olurken?
Seni öldürürken sordular mı?