ses/sizlik
Ses/sizlik
uzaklarda kalan bakışların füsun gözlerinden olmalı ufuklara sürülen düş göl mavili layemut duruşlu yarınlara sır kapı miras yedi günahınla vuruşum varlığın yokluktur bana kalmaların dosta düşman köpeklerin sesi gibi uzakta durulmayan kalabalık nev baharlara uğramayan dilde sorgusuz yüreğe konar sızıların sürgünlenir şafaklarda ’kal burada’ nidalarıyla duy artık fizan’a yolun tartısı yok işkencelerinin şuasının peşinde güneş ağıtları paylaşır kendince dördüncü zamanda kalmışken gezinir kervanında yaban el kayıplarından dökülür ölüm Olympus’un karlarını eriterek antik çağları bezeyen gizde hiyerogliflere yazdırır adını toplar bütün zamanlarını totemlere zeyl olur adın dildeki dualar mükerrer kalır hep saklı yanlarına düş/erken karanlık öper ay düşlerini hasbıhal hayal perdesinden düşer serzeniş okur kehanetini kıyameti koparır dün ziyan olmada bu gün perişan gel mavili çilesine şerh düş hayatın doğum ve ö l ü m arasında İlkay Coşkun 12.06.2008 |