Ne zamana dek özleyeceğim seni,
Yokluğun çığ gibi üstüme yığılırken her gece vakti,

Nefesi yetmez insanın her acıyı daima yaşatmaya,
Ne ateşler söndürmüştür son nefesin soğukluğu,
Dudaklarında kurur,gözlerinde yağar,
Öğretilmiş tüm sözler öğretilmemiş bir ayrılığa ne katar,
Çırılçıplak gördüğüm bu gözlerimdeki hüzün,
Kalbin sağanağında sele karışıp sürüklenir duygular,
Yurtsuz,sahipsiz, kimsesiz,
Kalıverir insan yüzünde buruk bir sevinçle mutluluk pazarlığında,
Herşeyini kaybetmiş,
Evsiz,sevgisiz,çaresiz,

Biliyorum şarkılar da hatırlatmaya yeter,
Yaşanmış tüm duyguların arasından sızan yalnızlığını,
Ama kim bilebilir denizin taşıp beni kayalara vuracağını,
Resmedilmiş bir ayrılık portresinin içindeki acı çekenin ben olacağını,

Ölümün son saatleri hissi hakim karanlığımda,
Zincire vurulmuş duygularım aşkının zindanlarında,
Cennet uzaklaşıyor ayrılığı andığımda,
Cehennem taşıyor öfkeme karışıp,
Kurtar beni çığlıkları yankılanıyor günahlarımın,
Duymazdan geliniyorum günahkarlığımdan,
Yakmaya devam ediyorsun beni,
Sana aşık olmayı haram saymaktan,

Keşfedilmemiş bir yıkımın enkazıyım gözlerinden sebep,
Bedenim bana ait değil sanki,
Ruhumdan sen uzaklaşıyor,

Durdur beni zamana karşı dur,
Seni ne kadar sevmeye devam edeceğim böylece,
Issız bir adam halinde ama içimde senle,
Sustur beni yasakla aşkı,
Donduruyor bu yokluğun,
Ya yanmaya devam et,
Yada öl benimle..