Vadesi dolan bir tasvirden çıkıp da yola
Nemalandığım ebemkuşağı
Elbette yalıtılmışlığın piri sükseli yalnızlık
Her bahçede saklı gizi şiirin
Bir batında doğan her imin de tevekkül yüklendiği
Bir gizem adeta
Görünenden çok çok öte
Mavi ve asi bir nehir
Oysaki az evvel kapamıştım gözlerimi.

İri balyalar, hazin yüklü sonda açan
Solgun mavi
Tasfiye edilesi bir düşün de mimarı
Sergüzeşt bir kökün ihlali
Tıpkı sarıldığım ağacım meyvesi olmaya aday
Gözyaşım…

İstifli rahmet ve tuzağına düşmekten
Son anda kurtulduğum iblis:
Nasıl ki şahikanın kanadında sinen yüreğimle
İzini sürdüğüm rahmetin vardiyası dolmadan
Kurşuna dizildiğim med-cezir
Tüm kifayetsizliğime yüzünü dönen
Mevsim.

Sabıkalıyım elbette:
Dünün
Sönmüş ferine isyanım:
Affetsin beni Huda:
Kanatlarımdaki her beneği de yok saysın
Uğur böceği
Tıpkı sefil varlığıma taziyelerini sunan
Gökkuşağına sevdalandığıma biat
Köklerimde zehir ve acı
Süklüm püklüm gölgelerden alıp da hırsımı
Kaybolduğuma da kani olmasın hani kimseler.

Bir terane yokuşu
Şefaatin de bekçisi mundar izleklerde saklı nefret
Köşe bucak kaçtığım mı?
Elbette hayra alamet döktüğüm gözyaşı
Ağırladığım kadar sonbaharı
Ağırlandığım tarafınca üzünç yüklü duvarın
Üstüme yıkıldığı belki de bir rivayet:
Gözlerinden taşan her asil damlayı
Armağan ettiğim yüreğimde
Kanat çırpan mazim nasıl nasıl da tasalı.

Bir nazire içimde derlediğim;
Bir sevdalı manzume
Kapı aralığında ağırladığım yalnızlık kadar da
Israrcı göçmen kuşların telaşında
Savrulduğum yüz karası sefalet
Elbette ihbarı yetim mizacımın da hala sonlanmadığı
Bir yeis, içime kapandığım duraklarda
Dur durak demeden sevmeyi meşrep edindiğim
En izafi neşe salkım saçak benliğin
Temaşası gece ile sür git husumet.

Aydınlık öncesi ölmeye ant içtiğim ki
Kozasında günün derdest kimliğin hitabı
Sarı benizli sevdalarda yeknesak varlığımla
Aksettiğim ruhun firarı taş ocaklarından
Ermek adına nihayete bir düş korosunda
İsmimle müsemma bir tecelli
Açan güllerin büründüğü sessiz asalet.



KANDİLİNİZ MÜBAREK OLSUN.