EFENDİMSen yok iken karaydı asumanım efendim, Gelişinle nurlandı, bu cihanım efendim. Zulmetin karanlığı son buldu senin ile, Nev-bahâra dönüştü bil hazânım efendim. Hüzünlüyken gönlümüz, duyulmazken sesimiz, Neşeye tebdil oldu, feverânım efendim. Kapında bir gedâyım, bekletme eşiğinde, Hemen kabul buyurun, yok zamanım efendim. Günahımız hudutsuz, şefâat eyle bize, Kolay geçsin berzahta, imtihânım efendim. Malımız ve canımız, feda olsun yoluna, Olmasın ne çıkar ki, aşiyanım efendim. Senin muhabbetinle, kavrulmuş gönül benim: Gülşenim, lâle-zârım, gülistânım efendim. |