Sokak lambasıkaybolmuş şiiri ararım Sınırı çizilmemiş Küçük devletimde Aç imparatorluklar sarmış etrafımı Bir masum kelebek bile Göç edemez Ekimde Saklanmak isterim tüm yakarışlara inat Bir sönük lambanın altında Kaçamam, Bütün yollar aynı sokağa düşer İçimde Nisan’dan küflenmiş düşler . . Herkesten önce Önce kendimle savaşırım Bu yüzden Hep kaybeden yine ben olurum Toz Pembe hayallerime sararken kefenimi Tek ağlayanım kuru yapraklardır Sorarım kendime Belki de Düşman kalabalıklar Öfkeli yalnızlıktan iyidir diye . . Elimde tek ilacım Kalemim’deki mürekkebim Dua ederim hep bitmesin diye Hangi sağ kalanım yazar bilmem Bir yanım hüzün bir yanım umut . Haykırmak isterim etrafıma Alın bütün Dünyaları Benim Dünyamda Sadece sönük bir sokak lambası. . . . Ahmet Üveys / 5.10.2019 |