Sevgili
Vedayı ben istemedim elbet.
İstanbul şahidim, Gönlümü açtığım meydanlar şahidim. İstanbul biliyor sen de bil ey sevgili. Şaşkın şaşkın bakardık bazen hayata, Hayat anlatırdı bizi karanlık sokaklarda. Güneş doğmazdı bazen labirent sokaklara, Bazen de güneşi hiç göremezdik karanlık odalarda. İstanbul biliyor aşkımı, Sokakları aşk doluydu. Yükseliyordum yukarılara en yukarılara, Sonsuz bir boşluktan bakıyordum İstanbul’a, İstanbul da sana bakıyordu. Renklerin cümbüşü sarardı her yanımı. Sen en güzel renktin benim için. Ben senin renginle yoğrulmuştum, Sende güneşi, ayı ve yıldızları görüyordum. 2009 Kayseri |
Şiir insanın yaşam kaynağıdır…
Şiirde güzellikler görülmekte…
Kutlarım…
..................................... Saygı ve selamlar..