Salıncak.. takıntılı şiir atfına mazhar gelecekti doğa doktoruyla rahatsız aşka mor çiçek tozları çatısı geceye alerji gölgesi ay’sızdı kameriye salıncağı çift tomurcuklu güle dikendi yalnızlığım göğün altına sığışmak’-yazdı yıldızlar mehtaba tutunarak sazlar çalınmış ipeksi kanatlarında esrikti ağustos böceği çınlattı kâlbimi yârimsiz edebî isyanı yasladım yasıma alacaya döndü karanlığım yanağımda çiy taneleri yürek aşka düşkün ve çelimsiz üşüdüm güne düştü seher göz kırptı loş bir ışık titredi sapsarı benzi bedeni mecazında ünlem sokuldu yanına yarım kalan hüznüm bil ki ! salıncakta sormadı adını Sonbahar’ın... .. |
Saygılarımla.