sin *ucu kırık bir iğneyim kendi kalbindeki söküğü dahi dikemeyen… her şiir kendi şairini büyütür her fidanın kendi ormanını büyüttüğü gibi hiç bir şiir şairini gömemez hiç bir yangının kıvılcımını gömemediği gibi ayık tek bir damarım olsa, ahh… ayılabilsem, tanrı şahidim olsun ki öleceğim göğü, denizi bol olsun olmasına da kendi eceliyle ölen hiçbir umudum olmadı tutukluk nedir bilmeyen gözlerindi katılim namluya sürülmüş bir kez şiir ahh.. elveda kalemim… ilhanaşıcıeylülikibinondokuz |
“kendi eceliyle ölen hiçbir umudum olmadı...”
Öyle derin ki bu söz, içine romanlar sığar...Kutlarım şair, sevgiyle...