bazen,
hiç doğmamış olmayı düşler insan
ölmenin yasak olduğu flutopyasında
hesabını mahşer,
yolunu dikenden, alevden cehennem bilse de
ateşe tapar küllenebildiği her rüzgar nefeste




bazen de
şiirlerinizin canına sınır koyar tanrılar
Fátimih Baraghání gibi damıtılır kalemden aşk
ve yeşil bir düşe saba rüzgarı olur savrulursunuz




hiç bir gece
göz yaşlarınıza yataklık edemeden bulamaz denizini
aklınızın yamacında kardelenleştikçe mevsimler
hiç bir gece bakir doğamaz sabaha




bilirsiniz,
fikrinizde tutuşan yangınların
aklınızı tetikleyen bir kıvılcım kadar masum olduğunu
bilirsiniz bilmesine de
gülden, sümbülden hatta salkım saçak cennetten geçseniz de
adı bozkırınızda s/olmayan bir bahar tazeliğinden geçemezsiniz




oraya her dokunuşta
kimi bulacağınızı bilseniz de
sokak sokak, sayfa sayfa
yine yüreğinizi ararsınız bir şarkının dokungaçlarında…








ilhanaşıcımartikibinonsekiz