Bir eylül hengâmesiBütün mesele! Öfkelerini toprak emmiş İnsan maskelerinin/ Eriyiğidir aslında Eylül/ Zamana diren Aşka köle Sevdaya İlmek… Bir kavganın döşünde bıçak Bir yârin göğsünde petek Bal süzüyor bakışların Al kanatlı kuşlar Serden gülüşler… Dedim; Büyük ahlar etme Kavga hep içre/ Zemin kaygan Sırlanmış bir aynanın közünde Hiçsin/ Bak! Çimler soldu Cevizler koka Sol yanın başak Ellerin dirgen… Salkım saçak Gitti bir mevsim Al karası yalnızlığa bürün Perdeler sımsıkı/ Güneş emiyor ten Ve bir daha bu hengâmeye Düşme sen! |