Yorgun Kent
Sebepsizce yürüyorum,
Dönüp arkama bile bakmadan, Kaybettiklerimi arıyorum terk ettiğin o Şairin acılara ev sahipliği yapan ıssız kentinden, Kırık gururumla gözlerini arıyorum , Üstüme yıktırdığın o enkazlar altında, Ellerini arıyorum , Sırtımdan vurduğun hançerlerle o daracık sokaklarda, Kalbini arıyorum, İçime zehrini akıttığın o nefret dolu sayfalarda, Gülüşünü arıyorum, Hüzün sarmışken bedenimi yalnızlığıma eşlik ettiğin o bizi anlatan şarkılarda, Saçlarını arıyorum, Dokunmaya bile cesaret edemezken yitip giden o faili meçhul sevdalarda, Yokluğunu arıyorum, Aşk kokan o masum bakışlarda, Ey ihanetini bana bahşeden Dilba Hanım! Ardından sadece yorgun bir kent bıraktın, Bir de kendi içinde paramparça bir Şair... (Asil Sevdam Yüksekova’ma ithafen) |
Yağmur Hanım!
Ardından sadece yorgun
bir kent bıraktın,
Bir de kendi içinde
paramparça bir Şair...
Bu güzel şiiri yazan arkadaşımı KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...