Sonbahar’a şiir yazıyorum bu defa başka

Oysa bir solukta okunacak şiirlerimiz olacakken

Sitemlere yükledik kelimeleri zarar verdik aşka

Kimsenin kıramadığı tabularımı kırıp gönül penceremi aralamıştın

Nefesime işlemiştin adını soludukça şehrime dökülüyordun

Öykülerimdin kulağıma okuduğun

Şiirlerimdin ruhuma dokunduğun

Türkülerimdin yürek telimdeki saza

Bir gün göremezsem kendim bile şaşardım dilimden çıkan avaza

Bize böyle öğretilmişti aşk, ya yaşayacaksın dolu dolu

Ya başlamayacaksın çıkamayacağın yolu

Sevda bize İstanbul idi adına şarkılar yazılan

Vatan gibi canla başla korunacak olan

İsimsiz bir memlekete hapsedilip müebbete yüklenemezdi

Kaç şubat, kaç aralık, kaç eylül geçti de bir türlü bahara eriştiremedin bizi

Bulutlara yükledin benden habersiz göya sevdiğini anlatan hikayemizi

Sahiplenmekti aşk, dimdik yanında beklemek bir ömür birlikte yürümek

Ben ayların vefasızlığına yanarken sen bizi yılların bitişine yüklemişsin demek

Şimdi o çok iyi bildiğini sandığın sevgi kelimesini çıkart dağarcığından

Aşkı hiç tanıyamadığının şaşkınlığıyla son defa sesleniyorum sana

Aşk adliye saraylarında hüküm giymiş bir sanık değil

Sen bunu bilemedin ve acımasızca yargıladın gönül mahkemende beni

Bu defa beraat değil isteğim kır kalemimi

As yürek meydanlarında bir daha asla bulamayacağın sevgimi

Yaşadığın sürece hükümlüsün

Bu da bedelin olsun...



Poeme Şiir