bahtsız bir cümlesin sen ey şiir
İki dudağımın arasına sıkışan
bahtsız bir cümlesin sen ey şiir El yordamı bir kelamsın yani Göğüs kafesimin altında duran Velev ki Yüz yıllık bir ağaçsın sen Hatrı soranı olmayan İşte sırf bundan sebep yalnızlığın senin yanılmışlığın bundan ince bir ağrısın yani boynumu büken Düşün ki bilge bir ağaçsın Ve kimseyi göremiyorsun Boyundan mütevellit Kimin eli deydiyse sana ve artık kimin sesi düştüyse içine orda kaldı benim ahım aklım avuç içlerinde kaldı ordaki çizgilere bak isterdim nergislere fesleğenlere beslediğimiz kediler Kim bilir yavrulamıştır çoktan yedi leylim bahar olmuştur uzaklarda Ahtım olsun Böyle yazılsın yani yer yarılıp içinde kalmadıysam eğer ve de yerin yedi kat altında değilsem Yüreğim kurusun ki yine yazarım seni ey bahtsız şiir senden evvel ölmezsem eğer |
Şiir büyük yaşamdır…
Şiir kadar güzel gönlünüz neşeyle dolsun…
...................................................Saygı ve selamlar..