ÇÖLE DÖNÜŞTÜ
Yağmurla yarışta, şu göz yaşlarım
Gözümde damlalar, sele dönüştü Karardı umudum, hayal, düşlerim Kuru sahralara, çöle dönüştü Birisi bitmeden, biri doğuyor İnsan yaşamaktan, bile soğuyor Başıma istemsiz, çile yağıyor Saçlarım ağartan, yele dönüştü Göz bebeklerime baktığın yerden Bir eser kalmadı, duygudan ferden Sustu konuşmuyor, lâl oldu birden Derdin diyemeyen, dile dönüştü O gitti her zaman ben de peşinden Etkilenmiş idim, yâr deyişinden Sevda dedikleri, aşk ateşinden Yıllar ca yandı da, küle dönüştü Şansımda yoğimiş, sevdadan yana Ne hoşta görünür, gözdeki rana Özlemler tak etti, bu garip cana İçinden çıkılmaz, hale dönüştü Zorla da güzellik, olmuyor yani Aşkta zora girer, varsa bir mani Seviyor, sevmiyor, sorarken hani Kahve, papatya da, fala dönüştü Kendimden geçerim, bülbül sesinde Büyülendim yârin hoş nefesinde Lüzumsuz diyor ki, kır kahvesinde Omzuna koyduğum, şala dönüştü Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Güne düşen güzel eserinizi sizi yürekten kutluyorum Sadık dost.
Sağ olun var olunn. Selamlarımla..