MATRUŞKAPamuk yumuşaklığı var yüzünde Bir melek dinginliğiyle… Gülümserken dinlendiriyor insanı, Sevgisinin enginliğiyle… Ağzı bir taraftan alev saçarken Sanki ateş ediyor gözleri Merkezde olduğunu göremediklerine. Sonra kırıp geçiyor seçilmiş sözleri… Bilye gibi oynaşan gözleri, Bazen tedirgin ederken insanı, Kalbinin vuruşu guguklu saat misali. Belki de yeni bulmuş nisanı!… Kadife gibi, pürüzsüz bir ses, ama Vurgular arasında bir kaygı var sanki, ‘Yaşattıklarımı yaşar mıyım’ tınısıyla, Hissediyorsun, içi titriyor inan ki…. Mazinin kirli, pas tutmuş menteşeleri En dipteki köşelerinde zihninin. Er geç ses veriyor gıcırdayarak, Bilmeden etkisini bıraktığı izin. Sevilmeyi hak ettiğinden kuşkulu Her sarılışı sanki kendini sorguluyor, Günahları onu aşağıya çektikçe, Nefesinden vicdanını soluyor… 10.06.2017 Serap IRKÖRÜCÜ |
şiirin alt basamakları da en az üst kadar güçlü ve zengin. Şair; bu şiirinde zengin birikimini esirgememiş okurdan.
tebriklerimle şair