LÜZUM KALMADI
Bu Eylül ayında, dönerim dedin
Daha söyleyecek, sözüm kalmadı Beni de bitirdin, kendini yedin Çareler tükendi, çözüm kalmadı Gönlümde ki yerin, öyle duruyor Ayrılık rüzgarı, soldan vuruyor Nere gitsem herkes, seni soruyor Dillerim lâl oldu, özüm kalmadı Şu deli gönlümde dolmuyor yeri Katlanmaz diyorlar, her gönül eri Yolun gözlemekten, tükendi feri Yüzüne bakmaya, gözüm kalmadı Ben istemesem de, gönül arıyor Deli gibi sevmem, neye yarıyor Yolda gören beni, meclup sanıyor Daha anlatmaya, lüzum kalmadı Bana gel demişsen, sanki uçardım Kara gözlerinden, bade içerdim Seni gördüğümde, ateş saçardım Gönlümü yakacak, közüm kalmadı Gönül bahçesin de, gülün alının Kokusu kesildi, iğde dalının Yılların yorduğu, bu sevdalının Bilirim gönlünde, tozum kalmadı Kanıyor yüreğin, kimin umrunda Varmı mutlu olan, aşkın emrinde Lüzumsuz tükenen, ahir ömründe Bahar,yazım bitti, güzüm kalmadı Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Sözün bittiği yerden alıp götürmüş gönlün dergâhına,
uçsuz bucaksız sevinçlerin mahrumluğuyla gezdirircesine,,
Gönlünüze sağlık,kaleminiz daim olsun...