Mevsimsiz bir ivme bir de eğreti gülümseme
Varsa yoksa gecenin teninde isli bir var oluş şarkısı.
Nüktedan vecizeler, kundaklanmış düşler
Her perdeden ses
Çizdi işte mavisini doğanın
Geceye uyumsuz açık y/ara bir düş
Belki de ümmeti nefsin
Kaybolmaya yüz tutmuş o seviş.

Her açı eğimli
Her acı yüksek ivmeli
Bir satır başına müptela kalem;
Aşkın izafi kıvılcımları örterken gözyaşımı
Mermerden başlığım
Aşkı azığa aldığım uyku öncesi
Ölmeyi dilediğim kerelerde.

Yoksunluk ve yokluk dediğin ne ki?
Demedim de inan ki:
Varlığımı küçümseyen şu evrende
Saf tuttuğum hangi kıtada
Baş göz ederim hüsranı?

Tetikleyen mevsimi
Aslında dama taşı yüreğin naftalinli
Seferberliği
Elbette mücbir sebepler izin verdiği sürece
Sonra da kapışan aksi bir çehre
Azınlıkta sayaç
Kıtaları bölen yavaş yavaş…

Mavi bir kumbara içine attığım
Her yek’te
Sevgiyi çarçur edenlere inat…
Sevdiğimi söylesem de değişmeyene biat
Akseden bir lanet
Menfi rüzgârın tinine makul bir gölge
Yaklaşırken hece hece
İçime sızan bir irin
Aslında nankör evrenin tecellisi
Ve her halükarda nasiplendiğim münferit
Bir lehçe.

Elimle koyduğum gibi bulduğum
Kayıp yarım
Andıkça dünümü
Yarını umutla kardığım
Bilsem de beyhude bir neşe nüksedecek
Az sonraki sağanağa çoktan teslim oldum.

Kayıpların da mealinde her kekremsi düş
Sırtını dayamış nasıl ki rüküş bir çehre
Asıp da yüzümü düştüğüm terane
Susup da izini sürdüğüm hengâme
Şimdimi uyuttum dünün ısrarıyla
Yetemediğim kadar nasıl da heyecanlıyım
Kucaklamaya geleceği
Artık bin bir nazla niyazla
Yoldan çıkmış bir şiir daha
Sokmadan başımı derde
Gitmeliyim şimdilik
Yazılmamış bir şiirin efkârını dizginlemeye.

Sözcüklerin katında mubah mı imgeler?
Bir de soytarı imleç aksayan yüreği ile
Telaşla yıkadığı her ünlemin noktasına meftun
Soru sormaya da korkar olmuşken…

Makamı silik bir şarkı ve sil baştan mevsim:
Tünediğimiz göğe kanatlı bir rötuş
Aslında insanlığı imleyen hırçın bir b/akış
Ve akneli yüzünde ölümün
Bir soluk rubai
Mevsim özürlü güneş bile usulca ağlarken bir şiir vakti.

Dolmadı dolmadı işte:
Çilenin çileleri karışmışken birbirine…
Bir de fıtratın gizemi
Alengirli bir hece savruk naşında beyitlerin
Türediği her hezeyan
Belki de kefesi ağır basan bir düş
Sürüklendiği mezarında
Yeknesak bir serzeniş
İrkilip de gecenin ferine binaen.

El aman demek mi maharet?
Ya da kodaman bir düş
Ve el yordamı gezip gördüğümüz her hale
Türeyen matemin yazgısı belki de
Soluksuz bir gülüş.

Aşkın hatırına köhne dehlizlerde bir başına ilerleyen bir gölge
Hizaya gelen yorgun zaman
Aşka binaen latife yapan hangi kuş ise
Düştü düşecek yakamdan bunca eziyet.
Her halükarda geçit vermeye ikna edemediğim
Bam telinde ölümün
Belki de yaralı bir kuş kadar tutsağı iken acının
İçine düşülesi o tuzak.

Elbette metazori bir bağımlılık
Aksayan her ne hikmetse
Sözcükler pek bir devasa
Güne eşlik eden sarnıcı kıyamete sürükleyen
Soluksuz bir terk ediliş
Alnına konan buse ile kendinden geçen bir şiir
Yazılmaya dair ne varsa heybemde.