Kapılar
Her dem, cehennem oldu,
Elem döken bakışlarından, düşerken, Kirpikleri diken, Kem gözlerimle yaşarken, Ruhum çok erken soldu, Sen hâlâ içerimi deşerken. Şeytanın klavuzu, Hicran, kan havuzuydum, Aydınlığı savuşturan, Karanlığı konuşturan mevzuydum, Ve ürkekliğin, gecelerimden geçerken, Kurdu yiyen, sessiz kuzuydum. Dizlerimi dibine, Yüzlerimi göz önüne seren, Sesindi kulaklarımı kemiren, Kesindi; yaşatacak olan nefesin! Ben, hayallerle emeklerken, ’Daha fazla sevmek gerek’ derken, Daha hazla değinerek, şairi kusarken, Tek mevsimimsin diye, Yaza, kışa küserken, Kırıldı kapılar, Ve ölüm geldi, Umuda kapılırken. |
Sevgilerin kucaklaştığı güzel bir şiir…
Şiirsiz sevgi hiç olmaz…
...............................................Saygı ve selamlar..