AKLIM ALMIYOR
Gülemedim gitti, ben eller gibi
Mutluluk kapımı, neden çalmıyor Şu benim derdimin yok mu tabibi Niye yüzüm gülmez, aklım almıyor Dualar etsem de, çıkıp Hıra’da El deniz de yüzer, bende karada Belli ki art arda, dertler sırada Bela aramaya, gerek kalmıyor Yanıyor da, deli yürek, yanıyor Gönül yaraları, her gün kanıyor Herkes beni, besut mutlu, sanıyor İçte fırtına var, kimse bilmiyor Ömrümce direndim, çok ettim azı Duyan olmadı ki, bende avazı Ervah-ı ezede, yazılmış yazı İstesem de artık yüzüm gülmüyor İçimde kaldı hep, talebim, ahtım Yıkıktı, devrikti, olmayan tahtım Ne şansım değişti, ne de şu bahtım Ne yazık bir türlü, çilem dolmuyor Derdimi arz ettim, esen yellere Her zaman aşıktım, kızıl güllere Leyla’nın peşinden, kızgın çöllere Başım alıp gitsem, kader salmıyor Ey felek hep bana dedirttin keşke Sen sonra gülersin, diyorsan başka Lüzumsuz nasıl da, susadım aşka Benim de sevdiğim, neden olmuyor Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Mutluluk kalbime uzak diyarken
Gönlümde dağ gibi özlem büyürken
Gözlerim hayale artık dalmıyor......G MORKAN
Duygu yüklü sitem ve serzeniş ile bezenmiş muhteşem bir şiirdi.Benim de bu güzel şiirinize nacizane eşliğim olsun isyedim.Yüreğinizin sesi daim kaleminiz kavi olsun üstadım. Canı gönülden kutluyorum ehli kaleminizi.
Selam ve saygılarımla...