Ayrılık denen şu, acı duyguyu
Bak kendinde tattın, mutlu ol şimdi
Şah damarıma da, korku, kaygıyı
Pıhtı gibi attın, mutlu ol şimdi

Bir kez aldırmadın, gözüm yaşına
Gün olur da gelir, aklın başına
Mutluluk denilen, sevgi aşına
Hem de zehir kattın, mutlu ol şimdi

Tek bir sözle yıktın, gönül köşkümü
Bak haklı çıkardın, bütün kuşkumu
Bir halden bilmeze, varıp aşkımı
Çokta ucuz sattın, mutlu ol şimdi

Neler yaşamışız, geçmişe bakta
Bu aşk bitti dedin, hem bir solukta
Bilmeden düştüğün o bataklıkta
Çırpındıkça battın, mutlu ol şimdi

Şimdi durup dinle, kulak ver sese
Umrum da da değil, kapıl yeise
Aynı gözle baktın, hemen herkese
Bir belaya çattın, mutlu ol şimdi

Senin gül sandığın, ot, çakır diken
Sonunda sen oldun, göz yaşı döken
Ardına bakmadan, gidiyor iken
Oysa çok rahattın, mutlu ol şimdi

Lüzumsuz’un aşkı, gider mezara
Belki de kim bilir, geldi nazara
Bir sabah vaktin de, gitmek üzere
Bana hep dayattın, mutlu ol şimdi

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ