Şehrin Özü
Nedensizdir gülümsemeler bu şehirde,
Ağlamalarda öyledir. Pencere pervazlarının ardında yaşananlar bilinmez, Herşey öyle karışık öyle bilinmez haldir. Taa uzaktan seyrediyorum olup bitenleri, Karşı kaldırımda geçen genç biri düşünceli, Diğer kaldırımdaki de kirli sakalıyla inadına aldırış etmiyor. Sahiplik diye birşey yok aslında, Var olan sanki sana kiralanmış belli bir süre, Sonrasında kiralayan kullanımındakini alıyor bir şekilde, Tutturmamak gerek, Hiçbir şey senin değil, Ömür bile belli değil. Kime gülümseyeceksin, Kime hayat vereceksin, Seçimlik haklar olduğu gibi, Verilmemiş haklar da hayatın kendisi. İki kedi biri özgür ama aç, Diğeri tıka basa tok ama özgür değil. Hayat her yerde olduğu gibi bu şehirde de tezat. Aslan ya da kaplan olman değiştirmez yaşanacakları, Birgün bir yerde, Kayıtlara geçersin lüzumsuz bir şekilde, İki serseri bir ayyaş, Şehrin özünde hayatları parçalanmış. |