Ortalık toz duman

Belli başlı bir düzeni var ortalığın
Nevi şahsına münhasır kişiliğimle
Bir parçası olmaya and içmiş gibiyim

Rotamdı belirlenen gizli sözcüklerinde
İhanet ninnileriyle uyuyordum yarına
Her daima bi yetmemişlik duygusu ile
Dokunmasını istemedim hiçbirkere
Nede kopsundu her hatıramdan

Kurallarına sahip çıkmam öğretildi
Söyleyemez miydi oysa içimde küçük bir ses
Uydurunca kendimi aralarına
Benden neler götüreceğini
Ve neydi boyutu geri dönülemezliğim

Nasıldı zorundalığı bilemezdim
Tutsak etmesine seyri nasılda bilinçsizce
Nasıldı hayretim

Farklısı olma gibi bir ihtiyacım asla olmadı
Huzuru içtenliğime sorunsuzca anlatmak çabam
Beni öteki yaptı hep

Şimdi baktıkça geriye
Külleri bile kalmamış bir orman misali
Bir fısıltısı bile yok yanına çağıran
Aksak zamanda olgunluğumu
Yeni nesillerim kurtarır benden gayrı