KOLAYSA
Tüm çeyrek aşkları
Hazır ettim sandala. Su, her zamanki kadar uslu Gün dönecek, az sonra... Ve ömrüm devrilecek Bir gün daha İşte o zaman Sokulacağım koynuna Kimseyi istemeyeceğim, Tanrımdan. Beklemeyeceğim… Çok değil, birazdan Salacağım kürekleri Ve çeyrek zamanlı küllerimi… Dilsiz sulara... Eksik bıraktığım aşklar Ve sıkılgan dolunay... Sığacak avuçlarıma... Müptelaysam... Kime ne? Kürekler çeker nazımı, Yıldızlar da cilve Gecenin ve denizin Orta yerine düşen ay Nişan takar ömrüme. Bensiz büyüsün madem Çilem… Kopup geldiğim O kızıl toprakta... Çitlembik bir kara balık, Sokuluyor sandala "La havle"sini duyuruyor Toprağın "baba" sesi Bu kadar uzakta... Birazdan… Hiçbir şey olmayacak, Olağanın dışında Yine su, yine orta yerde ben Ve yeniden içimdeki Eski usul Önlenemez titreme Çık gel… Yahut çağır zebanilerini Adını koyduğum Dalganın saçlarına... Topraktan bu kadar uzak Kolay olmuyor değil mi Yakalamak Ah ile günahı paylaşmak Kolay değil... Ihlamur ağacı, cevizin yaprağı Toprağa batmış izimi kurutuyor Tek çarem var Ufkun burasında Kaybolmak... Sulu sepken bir mızıltı Bulutun bağrında Deniz... Ha ıslandı, ha ıslanacak. Bıraktım küreklerimi. Gel… ... Gel de kurtar yalnızlığımdan Kolaysa kurtarmak… ..........asran |
Kolaysa kurtarmak…
bir gün ölüm gelecek ve biter o zaman yalnızlığımız. ha gayret az daha sabret, bitecektir bir gün bu hasret...
ölünce bir şeyciğimiz kalmaz..:)))