İhanet ihbarnamesi’’kentler dolusu gözyaşı biriktirdi eylül suretsiz adamlar konaklıyor odamın duvarlarında soğuk ve rutubetli sancıların koynuna giriyoruz birlikte yabancı gürültülere yataklık ediyor sokak bir telaş ki sorma kimi kirpiklerinden asıyor sevdiği kadını saçaklarıma kimiyse penceremin önündeki saksılara gömüyor yalnızlığını afili yalanlar söylüyoruz gökyüzüne bakıp yüzün yüzümüze asılıyor bütün yüzsüzlüğüyle serseri bir sızıya ıslık çalıyoruz bütün aynalar bir bir döküyor sırlarını infilak ediyor akla zarar sarsıntılarla kekeme kederler sonra düğmeleri kopuyor gecenin ayaza çalmış yelkovanın dilinden sokarken akrep ve kırılırken zamanın dişleri kemiğimizde suretsiz adamlar konaklıyor odamın duvarlarında |