Umutluyum bir tanem, duygularım sel oldu
Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde
Nerelerde kaldın yar, bu sevenin del’oldu
O oda sen kokuyor, her şey yerli yerinde
Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde

Hele sabret ey gönül, sevdiğine değecek
Sonun da pes edecek, hasret boyun eğecek
Güneş çok hoş doğacak, gökten sevgi yağacak
Öyle bir iz kalmış ki, yüreğim de, derinde
Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde

Hızla çarpan o kalbin, sevildiğin bilecek
Sevda iksirleriyle, gam, kederi, silecek
Gözlerime baktıkça, göz bebeğin gülecek
Dünyalar benim olsun, sevdiğimi verinde
Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde

Mutluluk yakın diyor, kulağıma gelen ses
Ey sevdamın rüzgârı, yârdan doğru bana es
Her zerresi yâr diyor, inan aldığım nefes
Hep birlikte bakalım, siz gülleri serinde
Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde

Papatyanın falindan, hani "sevdim" çıkar ya
Aşk denilen o duygu, kalpten kalbe akar ya
Can, cananı görünce, uğrun uğrun bakar ya
Deli yürek coşmasın, siz vuslata erinde
Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde

Biz gibi seven herkes, gülşenler de gülüşsün
Kavrulan tüm yürekler, sevilmeye alışsın
Çiçek açan özlemler, mutlulukla buluşsun
Söylenmeyen aşk yatar, damla, alın terinde
Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde

Lüzumsuz’um engeller, yolunu kapatmasın
Seven bütün yürekler, ayrılıklar tatmasın
Söz vermişse gelecek, bu seni aldatmasın
Bak mutluluk göründü, sevda gönül erinde
Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ