_ Verlust _Yaratıldığın yerdi güneş toprağın Ay simyası ve sen çöl rüzgarı Ey Nile mumyalanmış Sultan beyaz bileklerindeki yara avuç içime damlayan kan invasion toplu kıyım tapınmanın tövbesi unutulmuşluğum Sen şiirin kayıp ülkesi her acıya muzdarip kutsanmış dinim Ve ortasında bir kitabın gizlenmiş bir sevdanın masalım anın kırılan ve tüm zamanların izanın ve izafi tüm rahmanların tanrıça suretinde sen ifşa edimiş kelam Mührü sökülmüş günahım yıkılan türbem bozulan tövbem iç’ime içe çöken ceset, cürümüm elim, evim, evrimim Ezberimden damlayan somut kurgum bir kalbin magduru kurşunum Anakaram Ankaram kayıp coğrafyam en güzel sevabım en cahil duam Ben değildim bir cezve de telve ve annen senin iki gözün ve taşın rahminde öyle çıplak öyle yetim Seni en çok sen ağlarken sevdim en çok sen ağlarken özledim en çok sen ağlarken öldüm cahillik işte Son bir şarkılık sesinde özlenen yedi oktav sekiz dakika sesiz bir ölüm gibi durma orda bir yerde öl dersem çık öldüm dersem gülümse CC_ |
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..