AKROSTİŞ...
K ibiri miydi aşkın bizi birbirimize düşman edip, ayrılığı tetikleyen,
O lgunluğu muydu yoksa "elveda" diyebilme gücünü yüreğimize serpen, R uhsatsız bir sevdaya esir düşmüş, iki öksüz deprem çocukları gibiydik, A şkın kalbimize oya gibi işlediği veremli bir sevdayla irkildik, Y ıkıntılar arasında kalakaldık, gün günden eridik tükendik... G özlerindi içimi aydınlatan güneş ve gözlerinin ekseninde döndü dünyam bir zaman.. Ü zerime buğulu bir sis gibi çöken hain bir yalnızlığın esiri oldum. N e geceler tükettim özleminle; hayalini , anılarını eskitmek pahasına C anını canıma katan, ruhunu ruhuma sarıp sarmalayan bu duygunun adı neydi? A yrılığın da aşka dahil olduğunu hayat mı öğretti bana ey sevgili? N edensiz hayatın anlamsızlığına inat hala bir parça özlüyorum seni... KORAY’A...(16/06/2008) (A.Y) |