"Yüreğimde bir deniz,
Denizde fırtına.
Goncalar güller, açıyor bahardan bahara.
Ötüyor kuşlar cıvıl cıvıl neşesiyle,
şehirde martı sesleri.
Saat sabahın sen’i.
Saat gecenin sen’i.
Dolunay var yine gecede,
Gece ise bütün sergüzeştliğiyle,
Refakat ediyor bize..
Gönlümüz virane bir sokak gibi.
Geceler aydınlatıyor düşüncelerimizi.
Sordum gökyüzüne, bu baharda biter mi?
Çöktü üzerime kapkara umutsuz bulutlar.
Baharda yeşeren çiçekler,
Gönül aşıkları, kuşlar sofrası..
Bir yana dört duvar örmüş ağaç yaprakları..
Memleket gibisi olur mu hiç insanın.
Taşını toprağını bir tutan.
İki elimizle tutuyoruz uçurtmamızı, yüreğimizde bir salıncak.
İlk değil bu bahar, son da olmayacak.
Baharda geleceğim demiştim, baharda geldim.
Tenhalarında dolaşırken gecenin, sevdaya düştüm.
Öyle bir sevda ki, gönlüme işlenmiş.
Yarama tuz basan, ne sözcükler duydum.
Yavaş yavaş ölüyor insan,
Gün doğmadan.
Kifayetsiz kalıyor cümleler,
Hüzün olmadan.
Gidiyorum şimdi çok, çok uzaklara.
Selam söyleyin benden sevdiğim dağlara..
Meltem rüzgarları esiyor bahçelere.
Heceler kağıda işlenirken firuze.
Veda etmiyorum şimdi sana.
Ben nereye, sen oraya...