Kimsesizlik
Beni fazla övmeyin.
İstemem. Biraz eski kafalıyım ben. Biraz da eskimiş beden. Övecekseniz şairleri övün. Yitip giden. Okuyacaksanız bir mısra şiir okuyun. Hiç düşünmeden. Beni fazla övmeyin. Utanırım. Bilmem şiirden başka bir şey. Düşünemem. Yorulmam hiç bir şiiri bocalarken. Yaşarken bir yandan. Yorulmam okurken şairlerin hüzünlerini. Can çekişmelerim duyulmaz benim. Beni fazla övmeyin. Ne kalır geriye hatıralardan başka. Ne alınabilir geriye zaman. Ne de yenebiliriz ölümü. Şimdi bir geminin güvertesinde, Alacakaranlığa doğru bakıyorum. Gelsen kovamam seni. Gelmesen bozulmaz sessizliğim. Fırtınalar kovalıyor beni. Peşimde bir sürü terazi balığı. Ve birkaç fırkateyn. Beni fazla övmeyin, istemem. Aşım şiir, işim şiir. Ne olduğum bellidir. Aman beni övmeyin. Övülecek bir yanım yoktur benim. Olsa olsa bir şiir olurum tek dizelik. Daha ne olur bu adamdan. Şair ruhuyla örter sessizliğini. Övmeyin onu, övmeyin... |